Frank James Marshall, korkulan bir atak oyuncusu olmanın yanı sıra mizahi yönü de kuvvetli bir oyuncuydu. İlk defa Kurt Richter’in “Einfälle Reinfälle” (-Aniden Gelen- “Fikirler ve Felaketler” diye çevirebiliriz) kitabında Theo Schuster’den nakledildiği şekliyle gördüğüm bu güzel partiye daha sonra Marshall’ın yazdığı “My Fifty Years of Chess” (Satrançta 50 Yılım) kitabında rastladım ve böylece yorumları orijinalinden çevirme fırsatı yakaladım.
İşte Amerikalı satranççının eğlenceli yorumlarıyla Paris 1900’de Burn’ü yendiği parti:
Marshall, Frank James
Burn, Amos
Paris14
1900 – Paris
Britanyalı Burn, fazlasıyla muhafazakar bir oyuncuydu ve uzun sürecek, kapalı, defansif bir oyun oynamak hoşuna gidiyordu. Tahtayı analiz ederken bir yandan da piposunu içmeyi seviyordu.1.d4d52.c4İkinci hamlemi yaptıktan sonra Burn piposu ve tütününü bulmak için ceplerini karıştırmaya başladı.2…e63.Nc3Nf64.Bg5Be7Bu hamleler üzerine fazla düşünmeye gerek yoktu, Burn piposunu çıkarmıştı ve şimdi piposunu temizlemek için temizleme çubuğunu arıyordu.5.e3O-O6.Nf3b67.Bd3Bb78.cxd5exd5Piposunu doldurmaya başladı. Hamlelerimi daha hızlı oynamaya başladım.9.Bxf6Bxf610.h4Bu hamleyle onu düşündürdüm, halen piposunu yakamamıştı. Tehdit Pillsbury Hücumu olarak da bilinen 11. Fxh7 Şxh7 12. Ag5+10…g611.h5Re812.hxg6hxg6Kibritlerini aramaya başladı.13.Qc2Bg714.Bxg6!fxg6Bir kibrit yaktı, asabi görünüyordu. Kibrit parmaklarını yaktı ve söndü.15.Qxg6Nd7Yeni bir kibrit daha.16.Ng5Qf6Piposunu tüttürmeye başladı, nihayet yanmıştı. Fakat artık çok geç!17.Rh8+Zavallı Burn! Sanırım onu oyuna getirdim. Eğer piposunu yakmayı başarabilseydi, her şey daha farklı olabilirdi. Yenilgiyi olgunlukla karşıladı, el sıkıştık. Ve sonra piposu söndü.Eğer17.Rh8+Kxh818.Qh7#1–0